آلودگی به شپش در تمام نقاط دنیا از جمله ایران دیده میشود. با این حال شپش زدگی عارضه ای ترجیحا زمستانی که غالبا در دوران جنگها، قحطی و دیگر مصائب عمومیو در مراکز با تراکم زیاد جمعیت توام با فقر و عدم رعایت اصول بهداشت فردی و به سبب تماس نزدیک با مردم با یکدیگر به وفور مشاهده میشود.
الودگی به شپش از راه تماس مستقیم با فرد آلوده و یا وسائل شخصی مانند شانه سر، بروس، کلا، روسری، لباس زیر، حوله و امروزه از راه اسفنج گوشیهای وسائل صوتی (Earphone) در مورد شپش زهار غالبا از طریق مقاربت جنسی و هم بستری انجام میگیرد.
