انواعی که بر سطح بدن میزبان زیست می‌کنند و به آنها انگل‌های خارجی (Ectoparasite) گفته می شود. مانند شپش و کک.
2-انواعی که در داخل بدن میزبان زندگی می‌کنند و به آنها انگل‌های داخلی (Endoparasite)گفته می شود. مانند کرم روده‌ها.
3-انواعی که در خارج بدن میزبان نیز می‌توانند زندگی کنند و به آنها انگل‌های اختیاری (Facultative)گفته می شود.
4-انواعی که برای ادامه زندگی حتماً باید در داخل بدن میزبان زتدگی کنند و گرنه از بین می‌روند و به آنها انگل‌های اجباری (انگلیسی:Obligatory)گفته می‌شود. مانند اکثر کرم‌های روده‌ای.
5-انگل‌های موقت (Temporary) آنهایی هستند که مدت کوتاهی به میزبان می‌چسبند.
6-انگل‌های دایم (Permanent) که تمام یا قسمت مهمی از زندگی خود را در داخل بدن میزبان می‌گذرانند. مانند اکثر کرم‌ها.
7-انگل‌هایی که به طور اتفاقی وارد بدن میزبانی بجز میزبان اصلی خود می شوند که در این صورت سیر تکاملی آنها تغییر می‌کند و به آنها انگل‌های اتفاقی (Accidental)گفته می شود. مانند کرم سگ که ندرتاً در انسان مشاهده می‌شود و یا مالاریای میمون که تصادفاً باعث ابتلای انسان می شود.
8-انگل یک میزبانی (Monoxenous)که دوره زندگی خود را در بدن یک میزبان می‌گذرانند. مانند آسکاریس.
9-انگل‌های چندمیزبانی (Heteroxenous)که باید در بدن دو یا چند میزبان زندگی کنند. مانند انواع فیلرها.
10-انگل‌های بیماریزا (Pathogene)که در بدن میزبان ایجاد ناراحتی می‌کنند.
11-انگل‌های بی‌ضرریا پوده‌زی (Saprophyte) که وجود آنها در بدن میربان بی‌ضرر است. مانند بسیاری از آمیب‌های روده وهمزیستی بین انگل و میزبان را اشتراکی (Cmmensalism)می‌گویند.
12-آنگل‌های سرگردان (Erratic) که به انگل‌هایی گفته می‌شود که در بعضی مواقع در اثر وجود عواملی از محل زیست اصلی خود به نقطه دیگری از بدن رفته و در آنجا جایگزین می شود. مانند آسکاریس که محل اصلی زیست این کرم در روده کوچک است ولی در اثر شرایطی مانند تب بالا به نقاط دیگری از بدن مانند صفرا یا کبد می‌رود وبه همین علت به این کرم، کرم دیوانه (Mad worm) گفته می‌شود. حتی در یک مورد دیده شده بود که کرم آسکاریس بر اثر تب بالا از چشم پسر بچه‌ای بیرون آمده بود.
