زالو کرم لزجی است که دو بادکش دارد. یکی که بزرگتر است در انتهای بدنش قرار دارد و دیگری که کوچکتر است دهن جانور را تشکیلی می دهد. بدنش بند بند است در برکه های آبهای شیرین نواحی معتدل فراوانند. این کرم انگل دایمی انسان، اسپ، گاو، ماهی و نرم تنان می باشد. زالو ها عضله های قوی دارند که آنها را قادر می سازد بدنخود را منقبض و منبسط کنند بیشتر زالوها با خوردن خون جانوران دیگر زندگی می کنند.
زالو ها پوست شکارش را سوراخ کرده و ماده ای به نام «هیرودین» در آن تزریق می کند که مانع لخته شدن خون می شود سپس مکندهء خود را با این سوراخ وصل می کند و خون شکارش را می مکد. ضمن مکیدن خون، زالو تا چند برابر اندازه ئ طبیعی خود منبسط می شود وقتی زالو به پوست بدن حیوان یا انسانی بچسبد جدا کردن آن مشکل است، اما اگر بالای آن نمک بریزند فوراً جدا شده و می میرد. نوعی زالو نیز وجود دارد که وارد راههای تنفسی حیوانات شده و شروع به مکیدن خون آن می کند و آن قدر بزرگ می شود که راه تنفسی حیوان را مسدود کرده و او را خفه می کند. سالها پیش مردم عقیده داشتند برخی از بیماریها با این دلیل ایجاد می شود که شخص بیش از حد خون در بدن دارد، به همین دلیل به بیمار زالو وصل می کردند تا مقداری از خون او را بمکد.
