 استفاده از داروهای گیاهی در درمان آسیب های پوستی مانند زخم و سوختگی با انجام تحقیقات مختلف و تأیید اثربخشی آنها مرسوم گردیده است. اثرات مفید گیاهانی مانند آلوئه، همیشه بهار، لاواند و ... در بهبود زخم ها و سوختگی ها کاربرد آنها را در طبابت نوین تأیید نموده است. آلوئه ورا اخیراً استفاده از درمان های گیاهی به طور فزایندهای در میان بیمارانی که به دنبال روشهای درمانی سنتی هستند، مرسوم شده و مورد پسند بیماران و پزشکان قرار گرفته است. تعداد ویزیتهای انجام شده توسط پزشکان طب سنتی در آمریکا به سرعت در حال افزایش است. به طور تخمینی تقریباً 50 درصد از مردم انواعی از طب سنتی را مورد استفاده قرار میدهند و بسیاری از بیماران این موضوع را به پزشک خود نمیگویند. در آلمان یک مرجع تنظیم کننده بنام کمیسیون E به طور گسترده ای گیاهان شایع را بررسی کرده است و کیفیت، اثربخشی بالینی و موارد استفاده 300 فرآورده گیاهی را مورد ارزیابی قرار داده که این بررسیها به استاندارد شدن درمان های گیاهی منجر شده است. در حال حاضر ایالات متحده قوانین سختی در مورد فرآوردههای گیاهی اعمال مینماید. در اروپا و آسیا طی هزاران سال درمان های گیاهی به طور موفقیتآمیزی در درمان اختلالات پوستی به کار رفتهاند. اکنون این درمان ها بصورت علمی مورد پژوهش قرار میگیرند. بررسی اثربخشی تعدادی از درمان های گیاهی برای وضعیتهای درماتولوژیک در حال انجام است و بعضی از آنها شواهد علمی قابل توجهی از اثربخشی را نشان دادهاند. ترکیبات گیاهی زیادی برای بیماری های مختلف از جمله بیماری های پوست جهت فروش، عرضه میشوند. اکنون که ارتباط پیشرفته بین پزشکان سرتاسر دنیا وجود دارد، مهم است که اطلاعات مربوط به درمان های گیاهی، اثرات آنها و تداخلات دارویی را به یکدیگر اطلاع دهیم تا ارائه راه های درمانی سنتی به بیمارانمان امکانپذیر باشد. این مقاله برای آموزش و استفاده از این چالشهای درمانی نوشته شده است. اطلاعاتی که با یک روش عملی تألیف شده باشند، ممکن است اکثر بیماران را قادر سازند تا از این درمان ها که اکنون در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار میگیرند، سود ببرند. در این نوشتار داروهای گیاهی که دارای شواهد علمی مبتنی بر اثربخشی بالینی بوده اند و نیز گیاهان رایج که در درمان اختلالات پوستی مفید بودهاند، مورد بررسی قرار گرفته اند. بیخطر بودن هر گیاه مشخص شده است تا پزشک قادر باشد درمان های گیاهی را که ممکن است در کار بالینی مورد استفاده قرار دهد، بهتر بشناسد. همچنین تداخلات دارویی و عوارض شایع داروهای گیاهی در زمینه بیماری های پوستی بیان شده است. آلوئه ورا (Aloe vera) یک برگ تازه از آلوئه را برش داده و ژل حاصل از آن را روی پوست قرار دهید، یا پوست آن را جدا کنید و باقیمانده برگ را روی پوست بمالید. آلوئه ورا برگ های گیاه آلوئه (صبرزرد)، دو ماده تولید میکنند که شامل ژل و شیره یا لاتکس است. ژل را از قسمت داخلی برگ به دست میآورند که طی قرنها برای درمان موضعی زخمها و سوختگیها به کار بردهاند. شیره یا لاتکس یک مایع تلخ زرد رنگ است که از بخشهای ویژهای از پوسته داخلی برگ استخراج میکنند و معمولاً بصورت پودر فروخته میشود و اثرات ملین بسیار قوی دارد. چندین گزارش موردی و مطالعه روی حیوانات نشان داده که آلوئه سوزش، خارش و جای زخم همراه با درماتیت(التهاب پوستی) ناشی از اشعه را کاهش میدهد. همچنین بهبود زخمهای مزمن پا، زخمهای ناشی از جراحی و سرمازدگی اعضاء را تسریع مینماید. آلوئه، ترومبوکسان A2 و B2 و نوعی پروستاگلاندین را که موجب انقباض عروقی و تجمع پلاکتی میشوند، کاهش می دهد و به نظر میرسد پرفیوژن پوستی را افزایش و خطر از دست رفتن بافت به علت ایسکمی(کم خونی موضعی) را کاهش میدهد. سالیسیلیک اسید در آلوئه وجود دارد و با مهار تولید پروستاگلاندین بعنوان یک مسکن و ضد التهاب عمل میکند. لاکتات منیزیوم موجود در آلوئه با مهار هیستیدین دکربوکسیلاز که تبدیل هیستیدین به هیستامین را در Mast cells کنترل میکند، به عنوان یک ضد خارش تأثیر دارد. همچنین به نظر میرسد برطرف شدن التهاب به علت خواص Immunomodulato ry پلیساکاریدهای ژل به ویژه Acetylated mannas باشد. در آزمایشگاه آلوئه فعالیت ضد باکتری و ضد قارچ دارد. عوارض جانبی: عارضه جانبی عمده در استفاده موضعی از ژل آلوئه، درماتیت تماسی آلرژیک است. همچنین تأخیر ترمیم بعد از لاپاراتومی (شکافتن شکم برای پی بردن به بیماری) یا سزارین گزارش شده است. در صورت استفاده درست، مصرف خوراکی آلوئه بسیار مطمئن است. | ||
|
| ||
