محققان به تازگی دریافته‌اند مالیدن عسل روی زخم افراد دیابتی می‌تواند از قطع شدن عضو عفونی شده جلوگیری کند. این تنها یکی از خواص این ماده طبیعی شفابخش است.

عسل ترکیبی از قندها (فروکتوز و گلوکوز و…)، ویتامینهای ب6، ث، تیامین، نیاسین، ریبوفلاوین، اسید پانتوتنیک، کلسیم، مس، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی است.

این معجون تندرستی دارای آنتی اکسیدانهای زیادی است و در قرآن کریم هم از آن به عنوان ماده‌ای شفابخش برای درمان بیماری‌ها یاد شده است.

نمی‌توان فهمید انسان اولین بار در چه زمانی عسل را کشف کرد. اما می‌توان گفت انسان از سالها سال قبل از این ماده به عنوان یک غذای انرژی بخش و شیرین کننده طبیعی و حتی برای درمان بیماری استفاده می‌کرده.

محققان به تازگی دریافته‌اند مالیدن عسل روی زخم افراد دیابتی می‌تواند از قطع شدن پای عفونی شده جلوگیری کند.

یکی از پزشکان دانشگاه ویسکانسین که چند نفر از بیماران دیابتی خود را به همین روش از قطع عضو نجات داده بود، آزمایش جدیدی برای توسعه همه جانبه درمان با عسل را آغاز کرده است. او 6 سال پیش، پس از اینکه به روشهای معمول نتوانست زخم پای یک بیمار 79 ساله را درمان کند تصمیم گرفت درمان با عسل را امتحان کند.

جالب است بدانید زخم آن مرد بدون اینکه آنتی بیوتیک دیگری مصرف کند خیلی زود بهبود یافت و همین باعث شد که او تصمیم به بررسی اثر عسل در درمان زخم دیابتی‌ها بگیرد.

عسل برضد میکربها

عسل، به علت کم بودن رطوبت و فعالیت آب آن(همان چیزی که به اثر اسمزی معروف است)، مانع رشد قارچ و به خصوص باکتریها می‌شود. بعضی از دانشمندان معتقدند خاصیت اسیدی عسل (2/3 تا 5/4 =ph) باعث خاصیت ضد میکروبی آن است و عده دیگر این اثر را به پراکسید هیدروژن نسبت می‌دهند. تشکیل این ماده به دلیل وجود «اسید گلوکورونیک» است که خاصیت ضدباکتریایی به آن داده. جالب این جاست که حتی در صورت رقیق شدن عسل با آب، به دلیل وجود آنزیم گلوکوز اکسیداز؛ پراکسید هیدروژن آزاد شده و اثر ضدمیکروبی عسل از بین نمی‌رود.

حتی در مطالعه‌ای عسل جهت درمان عفونت پوستی بعد از سزارین یا هیسترکتومی هم به کار رفته و باعث بهبود سریعتر و عوارض کمتری شده. در حالی که دانشمندان هنوز در مورد خواص درمانی عسل در حال بررسی و تحقیق هستند، برخی از شرکتها، در حال ساختن تیوپ‌هایی محتوی عسل استریل شده و باندهای آغشته به عسل استریل شده برای کاربرد عسل در مداوای زخم‌ها هستند.

لازم است بدانید محققان هشدار می‌دهند، مردم برای مداوای زخم خود از مغازه‌ها عسل نخرند چون قرار گرفتن در دمای گرم و نامناسب، خواص ضد باکتری آن را احتمالاً از بین برده و این افراد باید تحت مداوای پزشک متخصص قرار گیرند.

عسل و درمان آسیب‌های چشم

با توجه به خواص ضد میکروبی ثابت شده در عسل و اثرات مفید آن در سوختگی و عفونت پوست؛ در مؤسسه رازی بررسی جدیدی روی ترمیم آسیب‌های چشم مانند نقص اپیتلیوم قرنیه در خراش قرنیه و سوختگی شیمیایی چشم صورت گرفت و مشخص شد که عسل در ترمیم این آسیب هم به طور محسوسی مؤثر است.

عسل، درمان گرفتگی رگ‌های خونی

مصرف روزانه 4 قاشق عسل از گرفتگی رگ‌های خونی جلوگیری می‌کند. به گفته محققان در نشست سالانه انجمن شیمی‌دانان آمریکا، کسی که روزانه 4 قاشق عسل مصرف کند، از خواص آنتی اکسیدانی عسل بیشتر بهره خواهد برد. آنتی اکسیدان ماده‌ای است که از بافت‌های بدن در مقابل رادیکالهای آزاد محافظت کرده و از گرفتگی رگ‌های خونی جلوگیری می‌کند.

براساس این گزارش، محققان به مردانی که بین 18 تا 68 سال سن داشتند به مدت 5 هفته، هر روز یک لیوان آب با 4 قاشق عسل دادند و مشاهده کردند آنتی اکسیدان آنها بیشتر از دیگران است.

عسل، داروی زخم‌معده

عسل به دلیل غلظت بالایش می‌تواند در معده با اسید مخلوط شده و غلظت آن را کم کند. در ضمن گروهی از محققان متوجه شدند که عسل خاصیت ضد باکتریایی دارد.

همان طور که می‌دانید نوعی باکتری به نام هلیکو باکترپیلوری عامل اصلی زخم‌های گوارشی است.

یک قاشق چای خوری عسل طبیعی در معده خالی می‌تواند مانع رشد این باکتری خطرناک شود. در ضمن چون قند عسل توسط زنبور قبلاً هضم شده نسبت به سایر قندها، ساده‌تر در معده انسان هضم می‌شود.

عسل، درمان آلرژی

تحقیقات نشان داده استفاده از عسلی که از گلهای یک منطقه تهیه شده می‌تواند آلرژی فصلی (که در اثر گرده گیاهان ایجاد می‌شود) را در ساکنین آن منطقه درمان کند. محققان علت را به وجود گرده‌های گل در عسل نسبت می‌دهند. در ضمن به تجربه مشخص شده که خوردن مخلوط لیموترش و عسل در آب ولرم می‌تواند به تسکین گلودرد و کاهش التهاب آن کمک کند.

عسل علیه سرطان

با توجه به نتایج به دست آمده از تحقیقات عسل دارای ماده آنتی اکسیدان به نام پلی فنول است که می‌تواند به پیشگیری از تخریب بافت کولون (کولیت)کمک کند.

در ضمن این ماده جمعیت باکتریهای مفید روده را هم زیاد کرده و بدین وسیله موجب تقویت سیستم ایمنی بدن، کمک به هضم، کاهش کلسترول و پیشگیری از سرطان روده بزرگ می‌شود