معمولا بزاق ناشی از گزش کک و شپش، موجب بروز واکنش‌های حساسیت در انسان و حیوانات می‌شود. در ناحیه گزش احساس خارش و التهاب بروز می‌کند. بر اثر این خارش، حیوان محل گزش را گاز گرفته و باعث وخیم شدن وضع محل گزش و تراوش مایعات التهابی از این ناحیه می‌شود. در صورتی که آلودگی با کنه‌ها درمان نشود، می‌تواند باعث ریزش موهای ناحیه مذکور، خصوصا در ناحیه گپل و اطراف دم شود. از نشانه‌های بارز آلودگی با کنه و شپش، بی‌قراری حیوان است. او نمی‌تواند بیش از چند دقیقه روی زمین بنشیند. ممکن است بتوان پوسته پوسته‌های ناشی از جراحت پوست و گزش کنه‌ها را مشاهده کرد. به طور معمول ده درصد از دوران زندگی کنه‌ها بر روی بدن و نود در صد از آن بر روی فرش، اسباب منزل، چمن، علف و آشغال‌های اطراف محیط زندگی سپری می‌شود. بنابراین برای درمان این آلودگی بایستی علاوه بر پاک‌سازی حیوان، نسبت به پاک کردن آلودگی محل زندگی او هم اقدام کرد